Στα προηγούμενα άρθρα μας, αναλύσαμε το πώς πρέπει να χειριστούμε το σκύλο μας, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, τη γέννηση και τους πρώτους μήνες ζωής του μωρού, προκειμένου να αποφύγουμε ή να δώσουμε λύσεις σε τυχόν προβλήματα.
Και ενώ όλα φαινόταν να έχουν μπει σε μια σειρά, οι καταστάσεις αλλάζουν και πάλι καθώς το παιδί μεγαλώνει και αρχίζει να μπουσουλάει, να αρπάζει ότι βρει μπροστά του, να σπρώχνει, να τραβάει, να βάζει αντικείμενα στο στόμα του, να εξερευνά τον κόσμο, μαζί και τον τριχωτό του φίλο.
- Ευτυχώς αυτές οι αλλαγές συμβαίνουν σταδιακά και έτσι έχουμε το χρόνο να προετοιμάσουμε το σκύλο μας, έτσι ώστε να ανταπεξέλθει στα νέα δεδομένα. Το πρώτο μας μέλημα πια είναι η ασφάλεια του παιδιού και του σκύλου και θα την εξασφαλίσουμε με τα παρακάτω βήματα.
1. Επίβλεψη: Δεν ξέρω πώς να τονίσω αρκετά αυτή τη λέξη. Ή θα τα έχετε στον ίδιο χώρο, αλλά το μάτι σας δε θα φεύγει από πάνω τους, ή θα τα έχετε χωριστά (ο σκύλος σε άλλο δωμάτιο ή σε crate, εφόσον το έχουμε εκπαιδεύσει σε κάτι τέτοιο). Αν θέλετε να πάτε στο μπάνιο ή να απαντήσετε στο τηλέφωνο κτλ πάρτε το παιδί μαζί σας ή απομακρύνετε το κατοικίδιο. Ακόμα και ο πιο ήρεμος σκύλος θα αντιδράσει αν ο μικρός Ταλιμπάν τον καβαλήσει ή αποφασίσει να δει αν μπαίνει το στυλό στο αυτί του. Το κακό δεν αργεί να γίνει.
Ο σκύλος, όταν ζοριστεί, έχει μόνο δύο τρόπους να αντιδράσει. Ή θα φύγει ή θα δηλώσει ότι ενοχλείται με σημάδια επιθετικότητας (γαύγισμα, γρύλισμα, snapping, ή ακόμα και δάγκωμα). Αν δείτε ότι ο σκύλος υποχωρεί, θα πρέπει να είστε εκεί για να σταματήσετε το παιδί από το να τον καταδιώξει. Αν ο σκύλος δείξει σημάδια επιθετικότητας, απομακρύνετε το παιδί και φωνάξτε άμεσα θετικό εκπαιδευτή.
Για να μάθετε στο παιδί σας ότι θα πρέπει να συμπεριφέρεται με συγκεκριμένο τρόπο στο σκύλο, θα πρέπει να είστε εκεί για να είστε σίγουροι ότι ακολουθούνται οι κανόνες.
2. Διδάξτε το παιδί πώς να συμπεριφέρεται στο σκύλο: Διαβάστε στο παιδί βιβλία που να του διδάσκουν ότι και το ζώο έχει συναισθήματα.Δείξτε του πώς να το πλησιάζει με ήρεμη φωνή και χαλαρές κινήσεις.Δείξτε του πώς να χαϊδεύει το σκύλο. Χρησιμοποιήστε αρχικά ένα κουκλάκι. Πρώτα κάντε το εσείς και μετά πείτε στο παιδί σας να κάνει το ίδιο. Όταν το παιδί καταλάβει τι πρέπει να κάνει, αφήστε το να χαϊδέψει και το σκύλο. Αν το κάνει άγαρμπα, εξηγήστε του ότι ο σκύλος πονάει. Αν συνεχίζει να το χαϊδεύει άγαρμπα, απομακρύνετε το και δοκιμάστε ξανά κάποια άλλη στιγμή. Δείξτε του πώς να παίζει με το σκύλο. Προτιμήστε παιχνίδια όπως το πέταγμα της μπάλας ή το κρυφτό. Αν ο σκύλος υπέρ-ενθουσιαστεί, διδάξτε το παιδί σας να του γυρνάει την πλάτη και να παραμένει ακίνητο, χωρίς να φωνάζει μέχρι να ηρεμήσει ή διακόψτε εσείς το παιχνίδι. Σε αυτό το σημείο να τονίσω πως ούτε οι ενήλικες θα πρέπει να παίζουν «άγριο» παιχνίδι. Το σκυλί ότι το μάθεις, αυτό θα ζητάει.Διδάξτε το παιδί, ότι απαγορεύεται να χτυπάει το σκύλο, να του τραβάει την ουρά ή τα αφτιά ή να το παρενοχλεί με οποιονδήποτε τρόπο.Βάλτε τους παρακάτω κανόνες: Ποτέ δε θα πειράζει το σκύλο όταν τρώει κοιμάται ή ασχολείται με το παιχνίδι του ή το κόκαλό του. Γενικά δε θα πρέπει να πειράζει τα αντικείμενα του σκύλου
Ποτέ δεν αρπάζουμε αντικείμενα από το στόμα του σκύλου.
Επιβραβεύστε τη σωστή συμπεριφορά του παιδιού.
3. Πρόληψη φύλαξης αντικειμένων: Βεβαιωθείτε ότι σκύλος σας δεν κάνει φύλαξη αντικειμένων ή φαγητού. Αν το κάνει απευθυνθείτε άμεσα σε ένα θετικό εκπαιδευτή. Η φύλαξη αντικειμένων είναι ο νούμερο 1 λόγος δαγκώματος προς τα μέλη της οικογένειας. Αν όχι, εξασκήστε το σκύλο σας, στο να ανταλλάσει άνετα τα αντικείμενά του.
4. Baby gate: Αν δεν έχετε τοποθετήσει ακόμα κάποιο διαχωριστικό στο χώρο, κάντε το τώρα. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορείτε να χωρίζετε το σκύλο από το παιδί, όταν δε θα μπορείτε να τα επιβλέψετε. Επίσης έτσι ο σκύλος θα έχει ένα δικό του χώρο όπου θα μπορεί να ηρεμεί ή να τρώει, χωρίς το παιδί να έχει πρόσβαση σε αυτόν.
5. Κοινωνικοποίηση Σκύλου: Όπωςέχουμε τονίσει στοανάλογο άρθρο (θα το βρείτε στην ιστοσελίδα μας, στην κατηγορία «άρθρα»), η κοινωνικοποίηση στο σκύλο, όπως και σε όλα τα θηλαστικά, γίνεται σε μικρή ηλικία (μέχρι 4ων μηνών). Αυτή είναι η περίοδος κατά την οποία, το κουτάβι λειτουργεί σα σφουγγάρι και δέχεται πολύ εύκολα τα καινούρια ερεθίσματα. Μια σωστή κοινωνικοποίηση περιλαμβάνει την εξοικείωση με τα παιδιά, με το ανθρώπινο χέρι, με το χάδι ή ακόμα και με πιο τραχύς χειρισμούς. Σε περίπτωση που αυτό δεν έχει γίνει, θα πρέπει όσο το μωρό είναι ακόμα μικρό και με τη βοήθεια ενός θετικού εκπαιδευτή, να βοηθήσουμε το σκύλο μας να εξοικειωθεί με τα παρακάτω:
Χειρισμός: Το να διδάξετε το παιδί σας, το σωστό χειρισμό του σκύλου, δε θα γίνει σε μια μέρα. Το νήπιο δε καταλαβαίνει ακόμα την έννοια του σεβασμού προς το ζώο. Οπότε είναι σημαντικό, να έχουμε εξοικειώσει το σκύλο σε πιο τραχύ και ίσως ελαφρώς επίπονο χειρισμό, προκειμένου να προλάβουμε μια άσχημη αντίδραση.
Μπουσούλημα: Ενδεχομένως ο σκύλος σας, να μην έχει ξαναδεί άνθρωπο να μπουσουλάει και το να τον πλησιάζει ένα πλάσμα στο δικό του επίπεδο, μπορεί να το εκλάβει ως απειλητική εμπειρία. Εξοικειώστε τον, πριν το παιδί σας γίνει τόσο κινητικό: Μπουσουλήστε προς το μέρος του και επιβραβεύστε τον για την ήρεμη ανταπόκρισή του. Κάντε το σαν να είναι παιχνίδι.
Παιδιά: Αν έχετε κάνει σωστή κοινωνικοποίηση, διατηρήστε τη μέσα από ευχάριστες εμπειρίες με παιδιά. Αν όχι, επικοινωνήστε με ένα θετικό εκπαιδευτή να σας βοηθήσει σε αυτόν τον τομέα. Κάποια στιγμή το παιδάκι σας θα μεγαλώσει και θα θέλει να φέρει φίλους για να παίξει. Ο σκύλος σας θα πρέπει να νιώθει άνετα και με ξένα παιδιά.
6. Εκπαίδευση: Η εκπαίδευση του σκύλου δεν είναι κάτι προαιρετικό. Πρέπει να γίνεται και μάλιστα να ξεκινάει από 2 μηνών. Η μέθοδος πρέπει να είναι φιλοζωική και με σεβασμό προς το σκύλο. Δημιουργήσετε εξαρχής ένα ήρεμο, βολικό σκυλί, που δε δημιουργεί προβλήματα. Μάθετε να επικοινωνείτε μαζί του, είναι ζωτικής σημασίας να «διαβάζετε» το σκύλο σας όταν αυτός δε νιώθει άνετα. Αυξήστε τις δεξιότητές σας, όσον αφορά το χειρισμό του. Πάρτε βοήθεια, όταν ακόμη αυτός βρίσκεται στην ηλικία κοινωνικοποίησης. Συνήθως ο κόσμος ζητάει βοήθεια, όταν έχουν εδραιωθεί κάποιες «προβληματικές» συμπεριφορές. Ποτέ τα αποτελέσματα της αντιμετώπισης ενός προβλήματος, δε θα είναι τόσο καλά, όσο με αυτά της πρόληψης.
Ακόμα κι αν μέχρι σήμερα δεν έχετε κάνει μαθήματα εκπαίδευσης, ξεκινήστε τώρα, με ένα θετικό εκπαιδευτή και μάλιστα πάρτε μαζί σας και το παιδάκι σας. Είναι ο καλύτερος τρόπος να μάθει πώς να χειρίζεται το σκύλο με ήπιο και αποτελεσματικό τρόπο.
Σε περίπτωση που ο σκύλος παρουσιάσει σημάδια νευρικότητας προς το παιδί, επιβάλλεται να καλέσετε ένα θετικό εκπαιδευτή, πριν τα πράγματα ξεφύγουν από τον έλεγχο. Δεν είναι κάτι που αντιμετωπίζεται με τυχαίες και σπασμωδικές κινήσεις.
7. Αν ο σκύλος σας είναι γέρος, άρρωστος ή τραυματισμένος: Οι σκύλοι αν είναι φοβισμένοι, πονάνε ή είναι σε σύγχυση, μπορεί να γίνουν επιθετικοί, ακόμη κι αν μέχρι τώρα δεν έχουν παρουσιάσει σημάδια επιθετικότητας. Ένας σκύλος ο οποίος αντιδρά στο άγγιγμα, είτε λόγω χρόνιου πόνου, είτε προχωρημένης ηλικίας, δε θα πρέπει να βρίσκεται στον ίδιο χώρο με το παιδί. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή σε αυτό το σημείο, ειδικά όταν το παιδί αρχίσει να μπουσουλάει. (Δείτε το άρθρο για τη φροντίδα των υπέργηρων σκύλων στην ιστοσελίδα μας)
Σε γενικές γραμμές, ο σκύλος σας θα έχει άριστες σχέσεις με το παιδάκι σας, αρκεί να τηρούνται οι παραπάνω κανόνες ασφάλειας. Ούτως ή άλλως, όταν το σκύλο μας τον έχουμε κάποιο χρόνο, η περισσότερη δουλειά έχει γίνει πριν το παιδάκι μας φτάσει να γίνει νήπιο. Καλή επιτυχία!
